یک کلبه خراب و کمی پنجره

یک کـــلـبـه ی خراب و کــمی پنجره
یــــک ذره آفــتــاب و کـــمی پـنجره

ای کاش جای این همه دیوار و سنگ
آیــیـنـه بـــود  و آب و کـــــمی پنجره

در ایــن ســیــاه چال سراسر سوال
چـشـم و دلـی مـجـاب و کمی پنجره

بـویی ز نان و گـل به همه می رسید
بــا بــرگــی از کـتـــاب و کمی پنجره

مـوسیـقی سکوت شب و بوی سیب
یـک قـطـعـه شعر ناب و کمی پنجره

«قیصر امین پور»