آن قـــــــدر از مقابل چـشــــم تو رد شدم

آن قـــــــدر از مقابل چـشــــم تو رد شدم
تــــا عاقبت ســـتـــاره شناسی بلـد شدم

مــنــظــومه ای برابر چشمم گشوده شد
آن شـــب که از کــنــــــار تو آرام رد شدم

گـــــــــــم بودم از نگاه تـمـــــام ستارگان
تــا این که با دو چشم سیاهت رصد شدم

دیــــــــــدم تو را در آیـــنــــــــه و مثل آینه
من هم دچار ـ از تو چه پنهان ـ حسد شدم

شاید به حکم جاذبه شاید به جرم عشق
در عـــمـق چشم های تو حبس ابد شدم

شاعر شدم! همان که تو را خوب می سرود

مـثل کسی که مثل خودش می شود شدم

«محمد سلمانی»